Zoals je ziet heb ik veel plezier. Mijn moeder las net een leuk verhaal voor en daar moest ik om lachen. Bovendien was het prachtig weer en dan word je vanzelf vrolijk. Het is anders maanden geleden hoor dat ik weer zo kan lachen.
Medicijnen
In februari 2005 kreeg ik ineens andere medicijnen. Het medicijn dat ik al jaren slik werd niet meer gemaakt. Er kwam een andere medicijn voor in de plaats waar ik, naar later bleek, heel slecht tegen kon. De bijverschijnsen van het nieuwe medicijn waren dat ik erg boos werd en ik wilde niet meer lachen en knipogen, wat ik altijd doe als ik iets leuk of lekker vind. Ook wilde ik niet meer eten en drinken, zelfs het potje fruit dat mijn moeder altijd voor mij meeneemt, wilde ik niet meer.
De bijverschijnselen van het gebruik van het nieuwe medicijn waren dat ik erg boos werd, ik wilde niet meer lachen en knipogen.
Maagsonde
Het allerergste was dat ik naar het ziekenhuis moest. Men had besloten een maagsonde te plaatsen en via die sonde mij eten en drinken te geven. Moet je weten dat ik al heel jong geleerd heb te eten van een lepel en te drinken uit een beker.
Deze situatie heeft vier à vijf maanden geduurd. Toen kreeg ik alsnog mijn oude medicijnen weer. Ik was in no time weer de oude. De maagsonde is inmiddels weer verwijderd en ik eet en drink weer op de oude manier.
Nu begrijpen jullie wel waarom ik zo vrolijk ben en alle mensen weer lief en aardig vind!
Hartelijke groeten, Familie Smit, namens Marlouke Smit
