Wanneer medicinale maatregelen geen verbetering geven komen andere opties in beeld.
Bij een normaal werkend spijsverteringskanaal is er een effectief mechanisme om terugstromen van maaginhoud (reflux) te voorkomen. De kringspier tussen de slokdarm en de maag sluit de maag af. De spanning in deze spier is bij de geboorte nog laag, maar deze neemt toe naarmate het kind onder wordt. Soms gebeurt dit echter onvoldoende, dan blijft de spanning le laag om de maag goed ie kunnen afsluiten, Daardoor kan maaginhoud (met name maagzuur) in de slokdarm teruglopen. Dit veroorzaakt slokdarm onsteking. Wanneer dit te lang aanhoudt kan het beschadiging van de slokdarm tot gevolg hebben. Braken, pijn, gewichtsverlies en eventueel voedselweigering zijn de meest voorkomende signalen dat er iets loos is.
Nissen's fundoplicalie is de meest toegepaste operatieve behandeling. Een stukje van de maag wordt als een kraag om het uiteinde van de slokdarm vastgemaakt. Het principe is dat wanneer daarna voedsel in de maag komt, de spanning in de maag toeneemt en daardoor de 'kraag' zich sluit. Dit voorkomt verdere reflux. Vaak wordt tevens een (tijdelijke) maagsonde ingebracht, omdat de slokdarm natuurlijk eerst herstellen moet, voor normale voeding weer mogelijk is.
Natuurlijk is een operatie niet ideaal.
Veel beter is het om er zo op tijd bij te zijn dat een operatie voorkomen kan worden. Te vaak wordt wel gedacht dat bepaald gedrag bij jonge kinderen met Cornelia de Lange syndroom 'er gewoon bijhoort'. Het is zo vaak beschreven dat vergeten wordt dat het niet normaal hoeft ie zijn. Dat kinderen met Cornelia de Lange syndroom vaak voedingsproblemen hebben, betekent niet dat aan die problemen nooit iets te doen is.
