Mijn ouders hebben voor mij een heel levensboek geschreven waarin allerlei verhalen staan over alles wat ik heb meegemaakt. Rita, mijn begeleidster mag wel een paar verhalen uit mijn levensboek vertellen voor deze nieuwsbrief.
Ik ben geboren in 1947, dus ik ben nu 55 jaar. Ik ben 2 maanden te vroeg geboren en ik was dan ook heel klein, ik woog nog geen vier pond. De zuster die bij de geboorte was vond mijn ledikantje dat al klaar stond veel te groot voor mij, dus zei ze: *Zal ik hem maar in de kinderwagen leggen?* Mijn moeder heeft nog kleertjes van me bewaard uit die tijd; dat zijn net poppenkleertjes. Ik moest in het begin heel veel spugen, dus na tien dagen woog ik nog minder dan bij mijn geboorte. Daarom ging ik naar het ziekenhuis, in de couveuse. Ik mocht naar huis als ik vijf pond zou wegen. Dat duurde vijf maanden!
Druk baasje
Toen ik een jaar of drie was, ging ik zitten en staan in de box. Ik was wel ondernemend: Ik hobbelde met de box de hele kamer door en toen mijn vader de box met haakjes aan de plint vastgemaakt had, wist ik die haakjes ook nog weer los te peuteren.Toen ik had leren lopen werd ik erg druk, mijn moeder had haar handen er vol aan. Ze was blij toen ik een uurtje per dag naar de kleuterschool mocht en later steeds langer. Ik vond het leuk op de kleuterschool, ik leerde muziek maken en had een ontzettend lieve leidster, juf Biondina.
Fijn gemalen
Toen ik vijf jaar was, zei een dokter dat ze mij zou leren om vast voedsel te eten. Ik moest toen zes weken naar het ziekenhuis, bij de nonnetjes. Daar zouden ze me brood leren eten en havermoutpap en nog veel meer. Op een keer heb ik alle kinderen van de ziekenzaal aan het lachen gemaakt. Ik kon die havermout niet weg krijgen en gaf er een klap onder. Toen zat die zuster met heel haar mooie kap onder de havermout. Na zes weken mocht ik naar huis, maar ik kon nog altijd geen brood eten. Mijn ouders hadden er veel werk aan om mijn eten altijd heel fijn te snijden en door een zeef te roeren. Wat waren die blij toen de mixer werd uitgevonden. Vanaf die tijd eet ik gewoon warm eten, eerst door de mixer/blender en dan door de zeef. Als we uit eten gaan eet ik 'potjes-eten'. Dan nemen we vier potjes baby-voeding mee, met een 6 erop (6 maanden). Als er een 8 op staat, kan ik het niet wegkrijgen, dan zitten er teveel stukjes in.
Ik heb vroeger veel liga-pap gegeten en later altijd brinta, maar de laatste twee jaar vind ik brinta niet lekker meer. Ik krijg het niet weg, dus eet ik liever vanillevla.Weet je waar ik ook gek op ben ? Op ijs met slagroom ! Maar ze moeten er geen frutseltjes op strooien, want die krijg ik niet weg. Bij verjaardagen eet ik vaak een lekker puddinkje of een bordje slagroom.
Muziek
Ik houd veel van muziek, vooral de popgroepen van vroeger vind ik prachtig, de Beatles, de Stones en andere groepen van vroeger. Ik verzamel plaatjes van popgroepen, die knip ik uit de t.v.gids of uit tijdschriften. Hoe kleiner de plaatjes zijn, des te leuker vind ik ze.Ik bekijk ze met een vergrootglas.Weet je wat ik ook leuk vind ? Plaatjes van allerlei televisie-programma's, series van vroeger en ook van nu. Ik kijk altijd naar Goede Tijden Slechte Tijden en nog veel meer soaps. Al die leuke jongedames vind ik wel interessant om naar te kijken. Ik kan niet echt lezen, maar door goed naar de letters te kijken kan ik wel namen lezen en als ik de televisiegids voor mijn neus heb, weet ik precies hoe laat er iets komt dat ik graag wil zien.
Op mijn kamer heb ik een vogel. Het is een oranje kanarie en hij heet Kiet. Ik verzorg hem samen met de begeleiding van de Paardenstraat. Hij kan prachtig zingen, dat vind ik mooi. Maar nu zit hij in de rui en dan zingt hij niet.
Vakantie
Ik houd ook heel veel van op vakantie gaan. Vroeger ben ik met mijn ouders heel vaak op vakantie geweest. Ik ging overal mee naar toe, kamperen, in de bergen wandelen, ik vond het heerlijk. Als ik nu een ansichtkaart krijg, zie ik meestal meteen waar die vandaan komt want ik kan alles erg goed onthouden. Ik zit ook altijd om me heen te kijken en ik vind het interessant waar we langskomen.Met de mensen uit de Paardenstraat ben ik ook al heel vaak op vakantie geweest, meestal een huisjesvakantie in een bungalowpark. Dan maken we altijd heel veel lol en we gaan uit eten en bowlen en zwemmen, maar daar houd ik niet van. Wel van winkelen.
een beetje minder
Tot ik 53 was, ging ik naar de dagbesteding bij stichting Arduin. Eerst werkte ik in de tuin, maar ik houd niet zo van vieze vingers. Ik kon daar wel kruiden inpakken en gereedschap schuren.Later ging ik naar de *soos voor ouderen*, dat vond ik wel leuk. Daar ging ik muziek maken, knutselen, de krant voorlezen en meer gezellige dingen. Ik vond het altijd leuk om de tafel te dekken.
Ik ga elke drie weken een weekend naar mijn ouders. Vroeger bleef ik daar ook slapen, maar dat gaat nu niet meer. Mijn ouders zijn al best oud. Nu ga ik op zaterdag en op zondag met de taxi naar ze toe. En als het mooi weer is ga ik soms lopend, een kwartiertje lopen. Dat doe ik alleen. De laatste tijd ga ik niet meer alleen de stad in. Vroeger deed ik dat wel, dan ging ik alleen naar de boekwinkel om een boekje te kopen. In alle boekwinkels van Vlissingen kennen ze me wel.
