Interview met Djenna, die met haar familie naar de wereldconferentie is geweest.
Beste Djenna,
Waarom zijn jullie naar de wereldconferentie in Kopenhagen gegaan?
Omdat mijn broertje gehandicapt is, daarom gingen we naar de conferentie, omdat we meer over ons broertje willen weten
Was het een lange reis en hoe vond je het?
Het was best wel een lange reis maar het was ook een leuke reis.
Hoe was Kopenhagen. Wat voor een huizen zijn er?
Ik vond het eigenlijk héééél leuk...nou d'r waren eigenlijk hele grote huizen
En d'r waren ook hele leuke mensjes huizen en er was ook een... Ik zag ook vanuit mijn kamer het kasteel van de koning of van de prins...
Wat vond je broertje ervan?
Hij vond het wel leuk en nu zit hij hier thuis leuk te spelen...
Nou, hij werd, toen Papa en Mama naar de conferentie gingen luisteren bij allemaal meisjes gebracht en die gingen dan voor hem zorgen als Papa en Mama weg waren.
Hij vond ook het hotel wel leuk want dan kon hij van de ene kant van de gang over het vloertapijt naar de andere kant rollen.
Welke andere kinderen heb je er gezien?
Ik heb Romagne ontmoet, dat is een frans meisje, we deden eigenlijk praten met gebaren. Ik heb ook Sade ontmoet, een gehandicapt kindje maar die kon wel lopen en zo, eigenlijk zag je wel dat ze gehandicapt was maar ik kon er toch heel schattig mee spelen. Je kon niet zo goed weten wat haar handicap was zoals bij mijn broertje.
Hoe hebben jullie gegeten?
Hm, we hebben een diner gegeten, we hebben ook in de stad gegeten, een Pizza gegeten en we zijn ook een keer in een restaurant geweest waar Deborah en haar papa en mama ook bij waren.
Welke andere kinderen met hetzelfde als Rai heb je ontmoet?
Ik heb Ninon gezien.... en Deborah heb ik ook gezien. Dat is een gehandicapt meisje, maar het was niet echt mijn vriendin want Deborah was al wel 39 jaar oud. Alleen ze kon niet lopen, alleen aan de hand kon ze lopen.
Welk verschil met Rai hadden die?
Was er ook wat leuks voor jou? Wat hebben jullie gedaan?
Ja, ze organiseerden allemaal dingen, gewoon voor kinderen. We zijn naar een pretpark geweest en naar een soort Nemo, daar kun je allemaal uitvindinkes doen. Oh, en ook heel leuk, je kon er in een zeepbel. Nou, nee niet in een zeepbel maar in een bellenblaas-bel.
Wat vond je het gekste?
Ik vond het eigenlijk heel gek dat er maar heel weinig Nederlandse mensen waren. Het was eigenlijk best wel dichtbij al was het wel een lange autorit. Er waren wel mensen uit andere landen nog verder weg.
Wat is een galadiner, was dat saai?
Nu nee, een galadiner is niet saai want het was een soort etentje en het was heel leuk want er kwamen drie meneertjes en die meneertjes deden Opera zingen en er was ook een meneer die piano speelde en een mevrouw en die mevrouw vroeg twee mensen uit de zaal op het podium en ze gooide steeds een glas wijn, nee, wat water want ze zong dat ze dronken was over die twee mensen heen. Daar moest ik wel heel erg om lachen.
Waar heb je geslapen?
In een hotel en het bed lag best wel fijn, net zo fijn als mijn eigen bed. Mijn kamer had een hee grote waaier boven ons bed en het was gewoon een hele mooie kamer. Als we aar buiten keken kon je over heel Kopenhagen heen kijken. Onze kamer was bijna op de hoogste verdieping, daar kon je alleen maar met de lift naar toe, er was wel iets raars aan de lift, iedere keer moest je heel lang wachten en zat hij helemaal vol of zat er wel iemand in, er waren ook veel chineesjes in het hotel. En dan moest ik lang wachten op de lift.
Wie was Piet?
Dat was een Nederlandse meneer die mijn vader kent en Piet was best wel een grappenmaker.
Wie was Marieke?
Dat was een Nederlandse mevrouw, daar gingen we mee uit eten en Piet was er ook. Ik ging iedere keer naast Piet zitten want dat is een hele leuke grappenmaker.
