Reflux: een ervaring
Ongeveer zes weken voor de operatie stopte Julie met eten, met zitten en met lopen. Ze lag alleen nog maar en kreunde af en toe. Julie moest naar het ziekenhuis, daar kreeg ze een hele batterij van testen en onderzoeken. Niets werd gevonden en ze was erg ziek. Tenslotte onderzochten ze haar slokdarm niet een endoscoop en ze deden nog meer van dat soort onderzoek. Ze stelden vast dat haar slokdarm erg beschadigd was. Ze had inmiddels veel gewicht verloren en was ondervoed. Bij sommige kinderen wordt eerst nog medicatie overwogen, maar in Julie's situatie vond men dat een operatie noodzakelijk was.
Een fundoplicatie-operatie
wil zeggen dat de maag als het ware om de slokdarm heen gedrapeerd wordt. Op die manier wordt voorkomen dat maaggassen en maagzuur in de slokdarm komen. Een maagsonde werd ingebracht om Julie te kunnen voeden terwijl de slokdarm zich herstelde. Julie's sonde is vier maanden ingebleven, waarschijnlijk omdat ze zoveel gewicht verloren had. Na vier maanden zijn we voorzichtig weer met gewoon eten begonnen. Dit ging goed, dus de sonde kon verder achterwege blijven. Nu eet ze alles zonder ongemak.
Ik zou willen dat we eerder geweten hadden van de retiuxproblemen en de operatie. Ik voel me schuldig dat ze al die jaren daarvoor zo'n pijn gehad heeft.
