Frits van de Velde heeft in 2002 en 2006 in de nieuwsbrief gestaan met zijn levensverhaal. Een van zijn begeleidsters vertelt hoe het nu met Frits gaat. Frits is dit jaar 64 jaar geworden!
Een nieuw thuis
We zijn blij te kunnen vertellen dat Frits nog steeds bij ons woont, in alle tevredenheid. Hij woont nu in een woonzorgcentrum voor ouderen in Vlissingen, samen met zeven andere cliënten en begeleiding van Gors. Frits is eind 2006 verhuisd van een woonvorm voor mensen met een verstandelijke beperking naar het woonzorgcentrum. Hij voelt zich helemaal thuis in zijn appartement en het wooncentrum, waar hij zo langzamerhand iedereen kent. Trots laat hij aan je weten “ik ken ook iedereen hè?”. Frits is snel gewend geraakt aan zijn nieuwe woonomgeving, die prima bij hem past. Hij kan zich terugtrekken in zijn eigen appartement, waar hij graag tv kijkt. Eigenlijk woont hij daar niet alleen, maar samen met zijn onafscheidelijke poppen Kind en Baby. Hij praat tegen ze, vertroetelt ze en Kind slaapt bij hem in bed. Baby slaapt er naast in haar poppenledikant. De poppen zijn Frits zijn steun en toeverlaat. Ze gaan overal mee naar toe. Als het moeilijk is om met Frits te praten, dan kunnen de poppen hierbij helpen.
Frits gaat overdag naar de dagbesteding van Gors, in het wooncentrum. Hij geniet er van om in het Atrium te zijn. Hier is een brasserie/ restaurant waar hij het liefst koffie drinkt tussen de andere gasten. Daarnaast is er in het wooncentrum genoeg bedrijvigheid. Er is een bakkerij, winkeltjes en er is regelmatig muziek te beluisteren, of een activiteit te doen. Het is te vergelijken met een klein dorp waar Frits zich veilig en zelfverzekerd voelt. Als hij wil kan hij vrij rond bewegen. Al is de begeleiding die wij bieden ook erg belangrijk voor hem. Net als de zorg van het wooncentrum.
Frits wordt een jaartje ouder
Frits heeft vanaf kinds af aan slikproblemen. Hij krijgt vloeibaar voedsel, aangevuld met Nutrilon.
In 2007 is een ‘stent’ geplaatst in zijn slokdarm om zijn slokdarm op te rekken. De operatie is nog twee keer uitgevoerd omdat Frits weer slikproblemen kreeg. De operaties worden echter steeds moeizamer. Dit komt omdat hij lichamelijk ouder wordt, hij niet naar het ziekenhuis wil en omdat er littekenweefsel ontstaat waardoor het steeds moeilijker wordt om een stent te plaatsen. We zien dat Frits steeds ouder wordt. Hij hoort steeds slechter en praat minder duidelijk. Ook het wandelen, wat hij vroeger zo goed kon met zijn ouders, gaat niet meer zo hard.
In de jaren dat hij hier woont zijn zijn ouders overleden. Omdat Frits een vorm van autisme heeft, was en is het moeilijk te zien hoe hij hier mee omgaat. Heel af en toe benoemt hij het, maar in zijn gedrag is er weinig van verdriet te merken. Hij kan erg stil zijn en praat dan bijna niet. Het is moeilijk om te weten wat er in zijn hoofd omgaat. Hij heeft nog regelmatig contact met zijn zus en zwager, zij komen eens in de veertien dagen langs. Daar vertelt hij dan enthousiast over.
Hij is ons zonnekind
We zijn blij met iedere dag dat hij vrolijk naast zijn bed staat om ons op te wachten. Zijn dag is helemaal goed als de zon schijnt en het lekker weer is. Al verschijn je zelf wat vermoeid aan zijn deur, als hij je verwelkomt wordt je vanzelf blij. Frits is erg innemend, hij houdt van steeds dezelfde grapjes, vragen en verhalen. Hij laat zich graag verzorgen en is dol op gezelligheid en zijn kopjes koffie! Frits heeft extra begeleidingsuren. Hij mag dan kiezen wat hij wil gaan doen. Hij gaat graag naar de stad om in boekenzaken te snuffelen naar boeken over televisieprogramma’s of muziek. Het liefst over vroegere tijden. Hij vindt het heerlijk om naar de Intratuin te gaan om daar plantjes te kopen voor op zijn tafel en balkon en natuurlijk om een kopje koffie te drinken. Als hij ‘s avonds op zijn bank zit, met zijn boeken naast zich, kijkt hij naar zijn favoriete televisieprogramma’s en is hij een tevreden man. Dat is Frits op zijn best!
Mardou van den Berg, begeleidster Gors
