Na een oproep in de vorige nieuwsbrief om ervaringen over mondzorg te delen, kreeg de vereniging een mail van Yvonne van Assem, de moeder van de 22 jarige Bianca. Een verhaal met mogelijk nuttige tips voor andere ouders. Wij dagen u uit om ook uw ervaring te delen met anderen. Dit kan door zelf een bericht te plaatsen op de website of een mailtje te sturen naar de vereniging verenigingcdls@gmail.com. Yvonne hartelijk dank voor je bijdrage.
Onze dochter Bianca gaat al jaren elke drie maanden naar de tandarts op het instellingsterrein waar zij woont. Zij heeft ernstig probleemgedrag (automutilatie en agressie naar anderen) en wij proberen de bezoekjes zo prettig mogelijk voor haar te maken. Dit doen we door steeds een zelfde patroon aan te houden:
- Geen wachttijd. Bianca gaat altijd direct na de middag, zodat ze de eerste is na de middagpauze.
- Geen muziek tijdens de behandeling en zo min mogelijk praten. Er zijn al genoeg prikkels.
- De tandarts probeert altijd een vaste volgorde aan te houden.
- We sluiten altijd af met tandenpoetsen met een gewone borstel.
- We zijn altijd met z'n tweeën, zodat we ook even kunnen doorpakken als het moet.
- De bezoekjes houden we kort en met regelmaat, zodat het duidelijk is voor Bianca.
- Als Bianca klaar is, gaat ze direct weg met de begeleider. Ik blijf wachten voor het maken van een nieuwe afspraak of het nabespreken van de behandeling. Dat koppel ik later weer terug naar de groep.
Waar wij wel tegenaan liepen was de mondzorg bij het ziekenhuis. De tandarts concludeerde vorig jaar oktober dat zij een gaatje had en heeft haar direct aangemeld voor een behandeling onder narcose bij een tandarts in het ziekenhuis. Uiteindelijk bedroeg de wachttijd tien maanden! Tijdens de behandeling in het ziekenhuis heeft die tandarts de kies moeten trekken omdat het gat te groot was geworden. Daarna heeft haar gebit een grote beurt gekregen. Ik heb overal geprobeerd of ze eerder geholpen kon worden, bij andere ziekenhuizen, narcose tandartsen, maar helaas. Ik heb zelfs het zorgkantoor gebeld maar die kon mij ook niet helpen. Een operatie via de kaakchirurg had wel sneller gekund, maar we willen proberen toch zo veel mogelijk tanden en kiezen van haar te behouden.
Yvonne van Assem
