Communication and Speech
Spraak en Taal
We weten niet precies waarom sommige kinderen wel leren praten en andere niet. Er is veel geschreven over kinderen die helemaal niet kunnen praten of alleen een beetje, zelfs kinderen die slechts mild zijn aangedaan door CdLS. Een klein deel van de kinderen met CdLS ontwikkelt normale spraak; maar meestal wordt hun mogelijkheid om te communiceren sterk beïnvloed door de ontwikkelingsproblemen die met het syndroom samenhangen. Hoe ver ze komen hangt sterk af van hoe jong ze beginnen met logopedie (spraaktherapie); het is dus van groot belang om daar zo vroeg mogelijk mee te starten.
De meerderheid van de kinderen met CdLS hebben problemen met het vormen van klanken (articulatie), ze gebruiken de verkeerde klank (substituut klanken), vervormen medeklinkers of laten deze helemaal weg. Deze afwijkingen komen door verschillende oorzaken, zoals: ontwikkelingsachterstand in het algemeen, een kleinere mondholte, een teruggetrokken onderkaak, lagere spierspanning en slechthorendheid.
Daarbij hebben de meeste kinderen met CdLS ook nog verbale ontwikkelingsdyspraxie (VOD). Bij deze spraakstoornis lukt het niet om de mond zo te bewegen dat de juiste klanken gemaakt worden.
VOD kan komen door een neurologische stoornis in combinatie met complexe gedragsstoornissen van bekende of onbekende oorsprong, of door op zichzelf staande uitspraakproblemen door afwijkingen van de zenuwen.
Ondersteunende Communicatie (OC)
Een van de grootste uitdagingen voor mensen met CdLS, is het vinden van het beste communicatiemiddel. Voor sommigen werkt spraak het beste, anderen kunnen beter communiceren met gebarentaal, communicatieborden, computerprogamma’s of op een andere manier.
Voorbeelden van ondersteunende communicatiehulpmiddelen zijn: communicatieborden, gebarentaal, Spreken Met Ondersteuning van Gebaren (SMOG), grafische symbolen (Bliss-symbolen), Totale Communicatie, Pantomime, Hand- of Vingeralfabet, knipperen met de ogen, en spraakcomputers. Helaas zijn bijna alle vormen van ondersteunende communicatie moeilijk om aan te leren voor kinderen die moeite hebben met het begrijpen van nonverbale communicatie of gebaren.
Het is van belang een aantal factoren te overwegen voordat ondersteunende communicatie ingezet kan worden. Wat kan het kind begrijpen, welke bewegingen kan het maken, welke communicatie kan het begrijpen (receptieve communicatievaardigheden) en hoe graag wil het kind communiceren (motivatie)? De logopedist van uw kind kan u hierbij begeleiden.
