En hoe gaat het met ons...

En hoe gaat het met ns..., de ouders, zussen, broers, de verzorgers en de onderwijzers

Het is ontzettend belangrijk dat we voldoende aan ons zelf denken, aandacht kunnen geven aan onze relaties. Dit is niet zelfzuchtig. En het is zeker niet 'zwak' of 'fout' om te huilen, je overweldigd te voelen. Hoe kunnen we bijtanken; met wat voor vakanties en welke andere zaken. Tijd voor de tips van anderen.

Wat hebben de 'ouderen' gedaan om te voorkomen dat de boel vast loopt? Welke fouten hebben zij gemaakt die wij dan misschien kunnen vermijden. Welke lessen kunnen we van en voor elkaar leren?