Rai is op dit moment alweer bijna twee en een half jaar. Hij is geboren op 2 november 1999. De naam Rai hebben we gekozen omdat we het een leuke naam vinden en omdat het Portugees is voor zon. Zo ervaren we hem ook. Ons zonnetje, hoewel er wel eens dreigende wolken zijn.
Rai is een mooi, klein mannetje dat normaal gesproken heel veel plezier en rust uitstraalt. Hij vind alles in z'n directe omgeving reuze interessant en kan minuten lang een speeltje of papiertje in z'n handjes nemen om het van alle kanten te bestuderen. Dit doet hij meestal liggend op zijn rug. Zitten vindt hij niet belangrijk. Hij kan ondertussen wel even zitten, maar als het hem niet meer boeit, laat hij zich ook pardoes achterover vallen. Daarmee moeten we dus nog wel voorzichtig zijn.
Bezig
Als hij blij is, kan hij schaterlachen zodat iedereen moet meelachen, vooral papa. Verder praat hij vooral in geluidjes, nog geen herkenbare woorden. Hij schroomt ook niet om zich rollend en draaiend voort te bewegen naar leuke plekjes of 'interessante' spulletjes. Zijn fijne motoriek is dus best goed, hij kan erg leuk spelen. Z'n grove motoriek is nog weinig gecooerdineerd, maar hij is wel sterk. Rai lijkt meestal met dingen bezig, menselijk contact kan hij maar beperkt verdragen. Hij lijkt dan snel vermoeid en draait zich weg. Vooral in onze 'speciale momentjes' vindt hij knuffelen, oogcontact en kusjes geweldig. Hij slaat dan z'n armpjes om je heen. Rai is beslist niet eenkennig, al moet hij aan elke omgeving even wennen. Na een half uurtje komt hij meestal los; net als pap, mam en zusje Anne. Anne is heel erg gesteld op haar broertje en zij mag van Rai ook alles met hem doen. Mensen kijken wel eens vreemd op als zus van nog geen vier met haar baby-broertje in de rondte troont.
Erg klein
Maar zoals gezegd zijn er ook zorgen. Rai is nog erg klein, nog geen zeven kilo. Z'n hoofdje is klein en daardoor heeft hij fijne luchtwegen die nogal eens dichtsnotteren. Hierdoor zit er altijd vocht achter z'n trommelvliezen wat z'n gehoor nadelig beinvloedt. Buisjes zijn (nog?) geen optie, daarom heeft Rai sinds een half jaar gehoorapparaatjes. Hij lijkt ook slechte oogjes te hebben (-10?), maar daar merken we in het dagelijks leven niet veel van. Er ontgaat de kleine man niets. Maar hoortoestellen en een brilletje zitten natuurlijk niet lang lekker, dus denkt Rai: weg ermee! Verder gaat door het snotteren ook het slikken wel eens mis, met als gevolg een flinke hoestbui en de laatste maanden daarom ook regelmatig spugen. We maken ons zorgen om dit spugen, omdat veel zuur in z'n slokdarm misschien weer een beschadiging aan dit orgaan kan veroorzaken. Ook ontlasting kan hem soms zo dwars zitten dat hij ervan moet spugen. Eten gaat overigens redelijk goed. Rai eet gewoon voedsel zoals: pap, brood met pindakaas of appelstroop, fijngemaakt fruit en potjes babyvoeding. Als hij in een spuugperiode zit, schakelen we over op wat fijner-gemalen voedsel. Drinken gaat sinds een paar maanden een stuk beter, als het maar kleine slokjes zijn. Bij grote slokjes verslikt hij zich snel.
Dagverblijf
Rai is vanaf vier maanden naar een regulier kinderdagverblijf gegaan met z'n zus Anne; voor maximaal vier dagdelen per week. Vanaf dat hij bijna twee jaar was, gaat hij twee dagen per week naar een speciaal kinderdagcentrum, De Elzengaard in 's-Hertogenbosch. Hier komt in mei nog een dag bij; we brengen hem dan niet meer naar het reguliere dagverblijf. Hierdoor kunnen we de zorg beter aan en we denken ook dat Rai meer gestimuleerd wordt in zijn ontwikkeling. Die ontwikkeling lijkt wel in 'super slow motion' te gaan als we het vergelijken met Anne, maar hij gaat wel steeds vooruit. De vraag 'hoe ver zal hij komen...' houdt ons erg bezig, maar het belangrijkst vinden we dat Rai lekker in zijn vel lijkt te zitten.
Driftig?
Als Rai niet tevreden is, als hem iets stoort of als niet gebeurt wat hij wil, maakt hij dit luidruchtig kenbaar. Sinds kort smijt hij als het te lang duurt z'n speeltjes in het rond. Hij lijkt dan driftig. Hij rust dan niet totdat je hem oppakt en gaat rondlopen. Dit kalmeert hem bijna ogenblikkelijk. Maar pap en mam kunnen er niet altijd direct zijn. Als we hem laten razen lijkt hij steeds erger overstuur en dan pakken we hem toch maar op, vooral in tijden dat hij makkelijk spuugt, omdat hij dan snel zo overstuur raakt dat hij daardoor gaat spugen. Omdat hij zo klein is, is dit kalmeren goed te doen, maar hoe gaat dit als hij groter en sterker wordt? Rai slaapt, als hij gezond is prima van zeven uur 's avonds tot de volgende ochtend half zeven. Maar als hij erg verkouden is, wordt hij vaak midden in de nacht wakker en dwingt pap of mam tot kalmerende acties: rondlopen of drinken of ... tja, soms weten we het niet.
Kleine knuffel
Op de Elzengaard en ook bij anderen is Rai erg geliefd omdat hij zo'n kleine knuffel is. Ook de buren en familie zijn erg op hem gesteld. Dit is heel fijn voor ons. Rai is gek op het zwembad, spetters op z'n snoet, wind of zon in zijn gezicht: hij schatert het uit. Wandelen in de natuur gaat ook best, als het maar niet te lang duurt. In de wandelwagen is Rai erg rustig, hij observeert de omgeving en lijkt wat in zichzelf gekeerd.
In twee en een half jaar hebben we veel van en door Rai geleerd. Geluk zit in kleine dingen en bezorgdheid krijgt een betekenis en een plaats. Het leven gaat door en eigenlijk gaat het vaak heel goed met ons. Vanmorgen werd Rai als eerste wakker en lag hij al gauw lekker te pruttelen van plezier. Anne ging zich er mee bemoeien en al gauw lagen we met z'n allen te lachen. Het eten ging lekker vlot en Rai speelde in de box toen pap ging werken. Rai ging daarna wat slapen en heeft vanmiddag goed gegeten en gedronken. Daarna was Rai even uit z'n doen en wist Wilma niet zo goed wat te doen, maar na een poosje ging onze kleine man lekker slapen. Daarna buiten in het lentezonnetje wat wandelen op de arm, knuffelen en tegen mama aan hangen en rond half zes lekker eten. Door al dat slapen was Rai aan spelen toen pap thuis kwam. Dit hield hij nog tot half negen vol en nu slaapt hij lekker. Dat doet hij overigens altijd op z'n buikje.
