De verkiezingen van vorige maand zorgen voor een hoop nieuwe gezichten in de Tweede Kamer. Ieder(in) organiseerde daarom een lunch om kennis te maken met nieuwe en bij te praten met teruggekeerde Kamerleden. Behalve politici waren ook meerdere ervaringsdeskundigen uitgenodigd. Want kennismaken met Ieder(in) betekent vooral kennismaken met de achterban: zo’n twee miljoen Nederlanders met een beperking of chronische ziekte.
Aan drie verschillende thematafels (‘zorg en ondersteuning’, ‘leren en werken’, ‘toegankelijkheid’) vertelden de ervaringsdeskundigen over hun leven, of dat van hun kind, en welke knelpunten zij ervaren.
Zorg en ondersteuning
Aan de thematafel ‘zorg en ondersteuning’ zaten Nicole en Gerritjan. Gerritjans zoon Rai heeft het zeldzame Cornelia de Langesyndroom, dat voor uiteenlopende verstandelijke en lichamelijke beperkingen zorgt. Dit heeft een enorme impact op het hele gezin. Intensieve zorg voor een kind is bijvoorbeeld niet eenvoudig te combineren met een baan. Hij vertelde dat burn-out en depressie veel voorkomen bij ouders van kinderen met een complexe zorgvraag. Denken in oplossingen en minder vanuit wetten en stelsels, zou gezinnen volgens Gerritjan enorm ontlasten.
Nicole heeft een progressieve spierziekte. Met veel verbazing hoorden de mensen aan tafel hoe er vier verschillende wetten en loketten aan te pas kwamen om een op maat gemaakte elektrische rolstoel te regelen. Toen zij na enkele jaren verhuisde, bleef de rolstoel achter in de gemeente waaruit Nicole vertrok. Het dure, nog prima werkende hulmiddel verdween daar op de schroothoop en een nieuwe moest weer worden aangevraagd. Deze onnodige bureaucratie en verspilling leiden tot veel frustratie en zijn helaas geen uitzondering. Nicole vroeg de Kamerleden of dit niet makkelijker kan.
Leren en werken
De Kamerleden die aan de ‘leren en werken’ tafel zaten, spraken met Andries, Bram en Roos over knelpunten in het onderwijs, problemen op de arbeidsmarkt en de gebrekkige doorstroom van onderwijs naar werk. Bram heeft een zoon met een lichamelijke beperking. Hij vertelde dat veel ouders verdwalen in de bureaucratie in het onderwijs. Het is niet altijd duidelijk waar ondersteuning in het onderwijs geregeld moet worden en waar ouders met een klacht terechtkunnen als zij de juiste ondersteuning niet georganiseerd krijgen met de school.
Andries en Roos vertelden hoe de mensen met een arbeidsbeperking die buiten de banenafspraak vallen, vaak buiten de boot vallen. De juiste ondersteuning en coaching bij het vinden en behouden van werk ontbreken vaak. De arbeidsparticipatie van mensen met een beperking is mede daardoor veel te laag. Als je wilt dat mensen meedoen, benadrukte Andries, moet je dat als overheid ook wel mogelijk maken.
Toegankelijkheid
Pauline en Amber vertelden aan de tafel met het thema ‘Toegankelijkheid’ dat wat voor veel mensen normaal is, voor hen niet vanzelfsprekend is. Beiden zitten in een rolstoel. Ze zijn veel tijd kwijt aan het organiseren van hun dagelijks leven en pleitten daarom bij de Kamerleden voor meer maatwerk en minder bureaucratie. Eva vertelde aan dezelfde tafel over haar auditieve beperking. Ze sprak tegenover de Kamerleden haar hoop uit dat het wetsvoorstel voor officiële erkenning van de Nederlandse gebarentaal op een meerderheid in het parlement kan rekenen. Alle drie zijn het erover eens dat toegankelijkheid in de breedste zin van het woord een voorwaarde is om net als ieder ander zelfstandig te kunnen leven.
Tweede Kamerleden Joba van den Berg (CDA), Corrie van Brenk (50PLUS) Jasper van Dijk (SP) Corine Ellemeet (GroenLinks) Sophie Hermans (VVD) Anne Kuik (CDA) Paul van Meenen (D66) Jan Middendorp (VVD) Nevin Özütok (GroenLinks) en Lisa Westerveld (GroenLinks) waren bij de bijeenkomst aanwezig.
