Ieder kind heeft recht op onderwijs. Dat staat in het VN-verdrag Handicap en ook het Kinderrechtenverdrag van de VN stelt dat ieder kind recht op zelfontplooiing heeft. Dat geldt dus ook voor kinderen met ernstige meervoudige beperkingen (EMB) zoals bij CdLS. Toch gaat een groot deel van hen niet naar school. Ouders voelen zich genoodzaakt een leerplichtontheffing aan te vragen, waardoor kinderen niet de kans krijgen hun ontwikkel mogelijkheden te benutten.
Kinderen met CdLS zijn vaak kinderen met een combinatie van zware verstandelijke en lichamelijke beperkingen. Zij hebben 24 uur per dag zorg en ondersteuning nodig.
Wat getallen:
Ongeveer 2500 kinderen met EMB gaan naar het speciaal onderwijs. Bijna 7000 kinderen zijn ontheven van de leerplicht. Een deel van deze kinderen die geen onderwijs volgen, heeft psychische aandoeningen en een deel EMB. De precieze verdeling is niet bekend.
Tekort aan passend aanbod en informatie
De afweging of een kind met CdLS wel of niet naar school gaat, ligt bij de ouders. Maar dan moet er wel wat te kiezen zijn. In de praktijk blijkt er een tekort aan passend aanbod en missen ouders de juiste informatie om tot een goede afweging te komen.
Scholen die onderwijs voor kinderen met een ernstige beperking zoals CdLS (EMB) bieden, zijn niet overal in het land te vinden. Het aanbod wisselt enorm per regio. Een school ver van huis betekent een lange reistijd. Dat is vaak fysiek onwenselijk of onmogelijk. Een kinderdagcentrum of het kind thuishouden, lijkt dan het enige alternatief voor de ouders.
Het komt ook vaak voor dat ouders niet weten waar zij informatie kunnen vragen over onderwijsmogelijkheden en onvoldoende worden begeleid. Mede omdat de loketten voor zorg en voor onderwijs langs elkaar heen werken. Met als gevolg dat ouders onjuist worden voorgelicht of zelfs dat een aanvraag tot leerplichtontheffing hen wordt opgedrongen.
De Tweede Kamer vergadert woensdag 27 juni over onderwijs. 15 organisaties, waaronder Ieder(in), sturen daarom vandaag naar de Kamerleden. Het plan moet onder meer zorgen voor een beter aanbod, betere informatie en een betere samenwerking tussen zorg, onderwijs en jeugdhulp. Zodat ze de ontwikkelmogelijkheden krijgen waar zij, net als elk ander kind, recht op hebben.
